ATA'MIN UĞRUNDA
Mustafa Kemal derdi hep babam,
Kendini yakından göresim geldi.
O’nu tanımaktı benim de çabam,
Ata’mın sırrına eresim geldi.
Önce kitaplarda gördüm resmini,
Okuyup kafamda ördüm cismini,
Aklımda süzerek, yordum kendimi,
Ata’mın yolunu deresim geldi.
Koskoca bir devmiş, anladım meğer,
Atatürk’ün başı göklere değer,
Ne kadar büyükmüş O’ndaki ciğer,
Uğruna canımı veresim geldi.
Yılmadı, cihana meydan okudu,
Özgürlük yolunda ilim dokudu,
Yaşattı dünyaya devasa şoku,
O’nun yüreğine giresim geldi.
Sevr-i de duyunca şimşekce çaktı,
Canını dişine cesurca taktı,
Ve o paçavrayı ateşte yaktı,
Bağrımı yeniden geresim geldi.
Şimdi anlıyorum daha da yoğun,
İyi ki yaşamış O yüksek dağın,
Ata’nı anla ve O’nunla övün!
İnanın, uğrunda ölesim geldi.
*
İsmail KARA (07.04.2013)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder